Bu evre kızarma ( sıcaklık ve yanma hissinin eşlik ettiği dönemsel pişik atakları) ve kalıcı merkezi fasiyal eritem ile karakterize olmaktadır. Hastalara sorulduğu zaman çoğunluğunun tipik şekilde kızarma geçmişi bulunmaktadır. Telanjiyaktazi oluşumu yaygındır ancak zaruri değildir. Bazı hastalarda ayrıca merkezi fasiyal ödem de gelişebilir. Batma ve yanma hissi bildirilebilir. Deride pürüzlülük ve pul pul dökülme oluşabilir.
Bu evrede göz önünde tutulması gereken farklı teşhisler, alerjik –temas dermatiti, fototoksik dermatit, erizipel, lupus eritromatöz, dermatomiyotiz, Sharp sendromu ( karışık bağ dokusu hastalığı) anjiyoödem, sklerödem adultorum Buschke, Haber sendromu ( rosaceaya benzer fasiyal eritem ile Dowling-Degos hastalığının nadir görülen bir çeşidi), kızarmaya yol açan ilaçlardır ( örneğin, gliseril-trinitrat, nifedipin, prostaglandin E, nikotinik asit, etanol içeren ilaçlar).